Αρθρογραφία
Το Μαντρί Και Τα… Γίδια!
Της Άννας Στεργίου
κοινοβουλευτική συντάκτρια και συγγραφέας
Είναι η κυβέρνηση… κουρελού; Είναι τα κόμματα, που πήραν βουλευτές άλλων κομμάτων -κουρελούδες; Είναι αυτοί που έφυγαν από τα κόμματα… κουρέλες;
Ας σοβαρευτούμε. Η συζήτηση αντί να είναι πολιτική αγγίζει τα όρια της φαιδρότητας. Κόμμα είναι χωρίς κοινοβουλευτική ομάδα κι άλλα κόμματα κινδυνεύουν να μείνουν χωρίς κοινοβουλευτική ομάδα. Άλλα ενίσχυσαν την κοινοβουλευτική τους ομάδα, οι ανεξάρτητοι υπερδιογκώθηκαν και το κυβερνητικό σχήμα βρέθηκε με πλειοψηφία, όπου βουλευτές άλλων κομμάτων διαφωνούν με τον αρχηγό τους και στηρίζουν τον πρωθυπουργό, Αλέξη Τσίπρα. Ο κόσμος αναρωτιέται, αν όλα γίνονται για την καρέκλα.
Το πρόβλημα είναι πως στην πολιτική όλοι ψάχνουν το αποτέλεσμα χωρίς ν΄ αναζητούν τις αιτίες. Η βασική αιτία έχει πολιτικά χαρακτηριστικά. Κόμματα που χωρούν τα πάντα και τους πάντες, τα οποία εξακολουθούν να λειτουργούν υπό την ομπρέλα πατερούλη-αρχηγού, ενώ δεν έχουν ξεκάθαρο ιδεολογικό στίγμα. Οι ιδεολογικές συγκρούσεις Δημήτρη Καμμένου με Θανάση Παπαχριστόπουλο ήταν υπαρκτές και οριακές. Ο Κ. Μπαργιώτας ή ο Δ. Καρράς μετακομίζοντας στο ΠΑΣΟΚ δεν ξέφυγαν από τις κεντρώες πολιτικές τους θέσεις.
Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι το πρώτο κυβερνητικό κόμμα, που έχοντας ψηφίσει μνημόνιο κι ενώ είναι στην εξουσία, βρέθηκε να ενισχύεται εκλογικά. Ο Αλέξης Τσίπρας κατάφερε να ξεπεράσει όλα τα βαρίδια και να διώξει και τους πολιτικούς του αντιπάλους ή να ενσωματώσει τις αντιθέσεις, εμβολίζοντας αρχικά το χώρο της Αριστεράς και στη συνέχεια προχωρώντας προς το Κέντρο και τη Σοσιαλδημοκρατία στενεύοντας τους ορίζοντες για το ΠΑΣΟΚ.
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης δεν μπορεί να μιλά για κυβέρνηση – κουρελού, γιατί ο πρώτος διδάξας ήταν ο πατέρας του. Ποιος δεν θυμάται την περίφημη ΔΗΑΝΑ του Κωστή Στεφανόπουλου με τον τότε βουλευτή Αττικής Θέοδωρο Κατσίκη; Ο Κυριάκος Μητσοτάκης έχει ενσωματώσει, όσο περισσότερους βουλευτές μπορούσε από ξένα κόμματα και δεν αποκλείεται να δούμε κι άλλους. Δεν μπορεί να μιλά η Φώφη Γεννηματά κι εκείνη άλλαξε τα δεδομένα για το Ποτάμι και την Ένωση Κεντρώων. Οπότε για πόσες «κουρελούδες» μιλάμε;
Ο βουλευτής έχει δικαίωμα λόγου. Τα κόμματα δεν τον επιλέγουν για την ψυχή της μάνας τους, αλλά γιατί είναι αναγνωρίσιμο πρόσωπο. Φέρνει εκλογική πελατεία, μετρά στο χρηματιστήριο ψήφων, ακόμη κι αν μιλάμε για λίστες.
Η ρήση του μακαρίτη Αβέρωφ «όποιος φύγει από το μαντρί τον τρώει ο λύκος» με πρώτο διδάξαντα το πνευματικό του παιδί, τον Αντώνη Σαμαρά αναιρέθηκε στην πράξη. Ο Πάνος Καμμένος έφυγε από το μαντρί της ΝΔ κι έγινε αρχηγός και κυβερνητικός εταίρος.
Το πολιτικό τοπίο στο χώρο της κεντροδεξιάς είναι ιδιαίτερα θολό κι αναμένονται νέες ζυμώσεις. Μετά τη συμφωνία των Πρεσπών αλλάζουν οι όροι του εκλογικού παιχνιδιού. Όπως τα μνημόνια άλλαξαν άπαξ και δια παντός τον εκλογικό χάρτη κι είδαμε ετερόκλητες συμμαχίες αυτό θα συμβεί και τώρα στην κεντρική πολιτική σκηνή. Οι ισορροπίες έχουν αλλάξει κι η απλή αναλογική θα φέρει και νέες αλλαγές. Η κυβέρνηση δεν έχει βρει τρόπο να κεφαλαιοποιήσει τα όποια θετικά της Συμφωνίας των Πρεσπών και η αντιπολίτευση επιμένει σε ρητορική άλλων εποχών.
Τα πολιτικά κόμματα, που σχηματίστηκαν μετά τα μνημόνια μ΄εξαίρεση τους ΑΝΕΛ, που προσδιοριζόταν στο χώρο της Κεντροδεξιάς, δημιουργήθηκαν σε ένα νεφελώδες τοπίο, χωρίς σαφείς πολιτικές θέσεις. Το τίμημα αυτό πληρώνουν σήμερα και μάλιστα ακριβά.
