Αρθρογραφία


Όταν η Θάλλασα Και ο Ουρανός Σμίγουν Στου «Ανέμου Τα Ώτα»

Παπαδέλλης Θράσος | 12/04/2014

Άς  δώσουμε τήν ευκαιρία σε όσους δέν ξέρουν να μάθουν στις παρακάτω γραμμές το χωριό μας την ΑΝΕΜΩΤΙΑ η οποία  βρίσκεται στο βορειοδυτικό τμήμα του νησιού και απέχει 55χλμ από την πρωτεύουσα του , την Μυτιλήνη, ενώ ανήκει διοικητικά στην Δημοτική Ενότητα Καλλονής (πρώην Δήμο Καλλονής).
Είναι το τρίτο χωριό μετά την Καλλονή, στην διαδρομή προς Ερεσσό και Σίγρι. Βρίσκεται σκαρφαλωμένη στην ανατολική πλευρά του όρους Κουρατσώνας (το οποίο έχει υψόμετρο 790 μ) και είναι χτισμένη σε υψόμετρο 360 μ. περίπου,  καταλαμβάνοντας έκταση 24.306 στρεμμάτων.
Πλησιάζοντας, το μάτι αγκαλιάζει το σκούρο πράσινο χρώμα των πεύκων και των πρίνων πάνω απ’ το χωριο καθως και τον καταπρασινο καμπο που είναι ολο ζωη.Χωριό φημισμένο για το κρασί του κατά την αρχαιότητα, ισως γι’ αυτό ακόμα να φυτεύουν αμπέλια εδώ. Στην είσοδο του χωριού ορθώνεται ο πετρόχτιστος αυλόγυρος του Δημοτικού Σχολείου, κτίσμα του 1935. Το κτίριο δένει αρμονικά με το περιβάλλον.Παλιά στο χωριό ζούσαν οι ξακουστοί λιθοξόοι και μάστορες. Ο Γιάννης Χατζηδιάκος υπήρξε μαθητής του Χαλεπά.
Μέχρι σήμερα βλέπουμε το μεράκι τους λαξεμένο πάνω στην ντόπια πέτρα. Τα σπίτια είναι χτισμένα από πέτρα πελεκητή, στολισμένα με κιονόκρανα, αετώματα, σκεπασμένα με βυζαντινά κεραμίδια μέσα σε γεμάτες λουλούδια αυλές. Τα σοκάκια είναι στενά ανηφορικά και στρωμένα με πέτρες. Μνημεία για το χωριό αποτελούν : το αρχοντικό σπίτι της Αιμιλίας, το παλιό δημοτικό σχολείο, χτισμένο το 1898, η πέτρινη βρύση του «Καλοκώστα» από το 1729, το παλιό τούρκικο λουτρό και δίπλα ένα μικρό πέτρινο γεφυράκι. Στο χωριό υπάρχουν πολλοί ναοί, όπως ο καθεδρικός ναός της «Μεταμόρφωσης του Σωτήρος», επιβλητική τρίκλιτη βασιλικού ρυθμού, φτιαγμένος εξ ολοκλήρου από γκρίζα και κοκκινωπή πέτρα, με όμορφο καμπαναριό, ο ναός της «Ζωοδόχου Πηγής», σταυροειδής βυζαντινός ναός, του «Αγίου Γεωργίου», μονόκλιτος ναός βασιλικού ρυθμού και πολλά εξωκλήσια. Στο χωριό υπάρχει μουσείο, όπου φυλάσσονται ιερά κειμήλια, όπως δερμάτινα Ευαγγέλια, ιερατικές στολές, ιερές εικόνες, κ.λπ. Η ονομασία «Ανεμώτια», κατά μια εκδοχή, προέρχεται από τον προσδιορισμό της τοποθεσίας «στου ανέμου τα ώτα», λόγω των ισχυρών ανέμων που πνέουν στην περιοχή. Ανατρέχοντας πολλούς αιώνες πίσω βρίσκουμε τις ρίζες αυτού του τόπου στους εξής συνοικισμούς : «Φκόλια», «Ξενοτάφια», «Λοιμοχώρι», «Μητρόπολη Αγίου Γεωργίου». Μέχρι σήμερα διακρίνονται λείψανα αυτών των συνοικισμών. Ιδιαίτερα στον συνοικισμό «Φκόλια» διακρίνεται τείχος Μεσαιωνικού κάστρου και μέσα σ’ αυτό υπάρχουν θεμέλια μικρών σπιτιών, λείψανα κεραμιδιών, πέτρινα δρομάκια, τάφοι και μυλόπετρες. Επίσης διακρίνεται η εκκλησία του Αγίου Δημητρίου.
Όπως και πολλά άλλα χωριά της Λέσβου, έτσι και η Ανεμώτια είναι δημιούργημα συνοικισμών, που συνενώθηκαν σε τόπο καλυμμένο από τις επιδρομές των πειρατών,
Η Ανεμώτια είναι χωριό παραδοσιακό, όπου διατηρούνται παλιά ήθη και έθιμα, τόσο στα παραδοσιακά τους σπίτια όσο και στον τρόπο ζωής των κατοίκων.
Για αυτή την ομορφιά αξίζει να αγωνιστούμε να μείνη ζωντανή και οχι μια γλυκιά ανάμνηση και ποιός ξέρει ίσως φέτος το καλοκαίρι να δούμε κάποιους από εσάς στου « ανέμου τα ώτα» και να περάσουμε όμορφα στα παραδοσιακά καφενεία του.
Οδυσσέας Ελύτης
Απόσπασμα
Πουθενά, σε κανένα άλλο μέρος του κόσμου, ο Ήλιος και ή Σελήνη δε συμβασιλεύουν τόσο αρμονικά, δε μοιράζονται τόσο ακριβοδίκαια την ισχύ του, όσο επάνω σ’ αυτό το κομμάτι γης που κάποτε, ποιος ξέρει σε τι καιρούς απίθανους, ποιος θεός, για να κάνει το κέφι του, έκοψε και φύσηξε μακριά, ίδιο πλατανόφυλλο καταμεσής του πελάγους. Μιλώ για το νησί που αργότερα, όταν κατοικήθηκε, ονομάστηκε «Λέσβος», και που η θέση του, όπως τη βλέπουμε σημαδεμένη στους γεωγραφικούς χάρτες, δε μοιάζει να ανταποκρίνεται και πολύ στην πραγματικότητα.
 
Έχουν να λένε ότι από τη στιγμή που ο Δάφνις, παραλλάσσοντας μόλις το μουρμουρητό μιας πηγής, αξιώθηκε να ψιθυρίσει λόγια λατρείας στο αυτί της εκστατικής Χλόης, γεννήθηκε ο Έρωτας. Λοιπόν δεν είναι διόλου τυχαίο πού, ό Έρωτας, ο προαγωγός αυτός όλων των θαυμάτων, γεννήθηκε σε μια χώρα όπως η Μυτιλήνη.
 
πόσο τυχεροί άραγε που και όλοι εμείς που μένουμε η έχουμε καταγωγή από το όμορφο χωριό τής ΑΝΕΜΟΤΙΑΣ είμαστε μέρος αυτού του όμορφου κόσμου...

Πληροφοριες από τις  σελιδες
http://facebook.com/anemotia.tochoriomas

http://www.e-anemotia.gr

 


Σχόλια

comments powered by Disqus

Διαβάστε επίσης από αυτόν το Συντάκτη: